Του Δημήτρη Χρήστου
Στις αρχές της δεκαετίας του '80, το ΚΚΕ πιεζόταν να αποκηρύξει τη δικτατορία του προλεταριάτου. Κρίσιμο ζήτημα τότε και κάποια στιγμή σε μια συνέλευση της κομματικής οργάνωσης του “Ριζοσπάστη” πήρε μέρος και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Τον άκουσα με προσοχή. “Είμαστε κομμουνιστικό επαναστατικό κόμμα που δραστηριοποιούμεθα σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Έχουμε αποδεχτεί τους κανόνες και με την πολιτική μας, δουλεύουμε να επεκτείνουμε την επιρροή μας και την εκλογική μας δύναμη. Είναι φανερό πως μόνοι μας δεν είναι εύκολο να φτάσουμε σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κατά συνέπεια βασικός άξονας της δράσης μας είναι η πολιτική συνεργασιών με προοδευτικές δυνάμεις σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα αλλαγών στην πορεία με βήματα προς τον σοσιαλισμό με πολιτικά μέσα”. Το ΚΚΕ δεν αποκήρυξε τη δικτατορία του προλεταριάτου, καθώς ποτέ δεν ξέρεις τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά ήταν σαφές πως την είχε αφήσει στην πάντα.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και οι δυνάμεις που διαφωνούσαν με τον Χαρίλαο Φλωράκη, καλά κρυμμένες υπό τον φόβο του ΚΚΣΕ που χάρασσε γραμμή, δούλευαν υπογείως μέχρι να γίνουν εξουσία στη μεγάλη διάσπαση του κόμματος το 1990, ταυτόχρονα με τη διάλυση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ανατριχιαστικό ήταν το ρεπορτάζ που διάβασα την Κυριακή για το πόρισμα των... Σουσλόφ του Περισσού που ξεσκόνισαν το εκλογικό πρόγραμμα της Ενωμένης Αριστεράς στην Ισπανία (όπου συμμετέχει και το Κ.Κ.) και το έβγαλαν οπορτουνιστικό διότι “δεν αναφέρει πουθενά στο εκλογικό του πρόγραμμα, ως προϋπόθεση την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού για να υπάρξει λαϊκή ευημερία.” Ο Περισσός τούς κατηγορεί πως “με αυτή την πολιτική εγκλώβισαν τους ψηφοφόρους σε αυταπάτες περί μιας καλύτερης διαχείρισης του συστήματος”. Τους φουκαράδες τους Ισπανούς συντρόφους. Είχαν δύο βουλευτές και τώρα που έβγαλαν 11 κατέστρεψαν τις σοσιαλιστικές προοπτικές της Ισπανίας!
Διαβάστε όλο το άρθρο
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=657805
